Soñar cunha casa é algo que fan tódolos seres, humanos e non-humanos? Porque todos queremos un fogar e aí está o drama dos refuxiados, a grande atrocidade destes Tempos. Unha porta, unha fiestra (aberta) e unha parede que nos salve das inclemencias. Tamén podemos optar por unha vida salvaxe, no monte, como os lobos - que matamos- por que?- e aínda así queriamos descansar nunha cova, con lume e realizando debuxos nas pedras. A apoloxía do non-domesticado. Pero necesitamos agora, no século XXI, unha construción, un edificio. EDIFICIOS!!!
Os edificios que aquí aparecen remiten á sintaxe arquitectónica ancorada ineludibelmente no vangardismo. Podemos dicir, que son cubistas, como lenzos de Picasso, podemos dicir que remiten a O bico, a escultura de Brancusi; podemos dicir que xurdiron inspirados por De Siza, arquitecto da facultade de Comunicación Audiovisual da USC. E aínda así case non se parecen a nada feito antes. Soñar.